Kuşlar kanatlarını çırparken, belki de mevsimin getirdiği soğuktan kaçmakta olan birinin kulaklarına, hafif bir esinti iletiyor gökyüzünün uçsuz bucaksız semalarından ve bu ürperti hissini esen rüzgarın getirdiği serinlikten temelli sanıyor paltosunu giymiş ve yakasını, kulaklarına kadar çekmeye çalışan ancak vatkası olmadığı için kontrolünü sağlayamayan kişi.
Ürperdikçe, adımlarını hızlandırıyor ve belki de böylece ısınabileceğini, aklına takılanlarla birlikte serin havadan da kaçabileceğini düşünüyor fakat unuttuğu bir şey var ki, ona karşı ne kadar şiddetli gelen bir esinti varsa o da ona aynı şiddetle gidiyor ve bunu fark ettiği zaman, evvelkinden çok daha şaşaalı bir ürpetiyi ve düşünce yığınını karşısında buluyor. Aslında adımlarını yavaşlatsa ve zaman içerisinde bu hadise ile karşılaşmayı beklese, bu kadar da çok yorulmayacağını idrak ediyor. "Keşke" diyor, "acele etmeseydim" usulca. Gözlerini gökyüzüne çeviriyor ve farkındalığının getirdiği göz bebeklerindeki parlaklık, kirpiklerini hafifçe savurup düşüncelerini zihninden silip atıyor.
Meşgale içerisinde, bazı durumların farkında olmanın güç geleceğini görmek, işitmek çok zor iken dingin bir zihin belki de tüm olumsuzluklara karşı göğüs germe hissiyatını bedenimize aşılıyor.
En azından bu kişi böyle düşünüyor.
Bb.
Комментарии